facebook youtube

Zapewnienie bezpieczeństwa biologiczngo hodowli trzody chlewnej, drobiu, bydła oraz upraw pieczarek czy też roślin pod osłonami to niekiedy trudne i złożone przedsięwzięcie, które niesie za sobą bardzo dobre korzyści dla hodowców. Stosowanie się do zasad bioasekuracji znacząco wpływa na poprawę higieny hodowli, ziększa wydajność hodowli oraz zapobiega przed rozprzestrzenianiem się wirusów, grzybów oraz róźnych groźnych chorób.

Jak prawidłowo wdrożyć program bioasekuracji w sytuacji podwyższonego ryzyka wystąpienia wirusa ASF?

Na bezpieczeństwo biologiczne ferm składa się wiele czynników, które tworzą jedną całość i stanowią ochronę naszej hodowli. Bioasekurację można podzielić na zewnętrzną i wewnętrzną.

Bioasekuracja zewnętrzna dotyczy przede wszsytkim prawidłowego zabezpieczenia budynków inentarskich przed kontaktem ze środowiskiem zewnętrznym, głównie przed dotarciem w okolice budnynków hodowli dzikich zwierząy , bądź zwierząt wolno wychodzących.  Wszystkie budynki powinny być odpowiednio ogrodzone, aby zminimalizować możliwości przedostania się wirusa.

Bioasekuracja wewnętrzna to szereg procedur, które powinny być stosowane przez osoby, które mają bezpośredni kontakt ze zwierzętami: wchodzą do budynków i przebywają w pomieszczeniach, w których mieszkają zwierzęta.

Tylko codzienne i odpowiedzialne stosowanie wszystkich zasad bioasekuracji może stanowić skuteczną ochronę pogłowia trzody chlewnej przed ASF oraz innymi chorobami typowymi dla tego gatunku.

W Polsce, w związku z roznącym zagrożeniem zakażenia pogłowia trzody chlewnej wiruse ASF, została nakazana przepisami prawa obowiązkowa bioasekuracja dla wszystkich rolników na terenie całego kraju. W myśl nowych przepisów chlewnie i wszystkie pomieszczenia inwentarskie powinny być bezwzględnie izolowane przed kontaktem z czynnikami zewnętrznymi. Na hodowców trzody chlewnej nałożono dodatkowe obowiązki oraz wymogi dotyczące zabezpieczania hodowli:

  • Karmienie trzody chlewnej może odbywać się tylko i wyłącznie zabezpieczonymi paszami, które przechowywane są poza dostępem zwierząt wolnożyjących.
  • W miejscach hodowli powinno się prowadzić szczegółowy rejestr pojazdów: (środków transportu zwierząt) wjeżdżających na teren gospodarstwa oraz wejść na teren hodowli trzody chlewnej osób trzecich.
  • Należy zabezpieczyć budynki inwentarskie przed dostępem zwierząt wolnożyjących.
  • Istotnym czynnikiem w bioasekuracji jest również odseparowanie od trzody chlewnej pozostałych zwierząt hodowlanych, które mogą mieć kontakt ze środowiskiem zewnętrznym, w tym z wirusem. Dotyczy to np. bydła, które może być wypasane na łąkach, które mogły mieć kontakt z zakażonymi dzikami.
  • W każdym gospodarstwie należy wyznaczyć osoby, które sprawują opiekę nad hodowlą. Tylko te osoby, powinny wykonywać czynności związane z opieką nad zwierzętami oraz wchodzić do pomieszczeń i mieć z nimi kontakt.
  • Osoby, które mają kontakt ze zwierzętami powinny stosować dodatkowe środki ochrony i higieny przed wejściem do pomieszczeń w których przebywają zwierzęta – mycie i odkażanie rąk, używanie odrębnego czystego stroju dedykowanego tylko do noszenia w pomieszczeniach w których hodowane są zwierzęta, obowiązkowa dezynfekcja obuwia i stosowanie mat dezynfekcyjnych.
  • Istotnym czynnikiem jest stosowanie dodatkowych środków higieny w pomieszczeniach hodowli oraz regularne odkażanie narzędzi wykorzystywanych do pracy przy hodowli trzody chlewnej.
  • Stosowanie regularnych zabiegów dezynfekcji w pomieszczeniach inwentarskich.
  • Stosowanie specjalnych mat dezynfekcyjnych przed wejściami i wyjściami do pomieszczeń, w których są przetrzymywane zwierzęta (z zaznaczeniem, że szerokość mat powinna być przynajmniej taka, jak szerokość danego wejścia lub wyjścia, natomiast długość maty powinna być nie mniejsza niż 1 m.)
  • Każda mata powinna być zanurzona w roztworze środka dezynfekcyjnego przeznaczonego do dezynfekcji. Warto upewnić się, że środek ten posiada informację, że zwalcza wirusy. Powinno stosować się roztwór o stężeniu zgodnym z etykietą i zaleceniami producenta. Należy pamiętać o regularnej wymianie roztworu  do dezynfekcji mat- w zależności od preparatu wskazane jest przeprowadzanie czynności 1-2 razy w tygodniu. Ważne informacja: maty i środek do dezynfekcji nie powinny wyschnąć.
  • Prowadzenie szczegółowego rejestru pogłowia z podziałem na poszczególne grupy technologiczne: prosięta, warchlaki, tuczniki, lochy, loszki, knury, knurki).

Zakazuje się:

  • Wprowadzania na teren gospodarstw, w którym utrzymywane są świnie zwłok, tusz oraz części ciała zwierząt, w szczególności dzików oraz produktów pochodzenia zwierzęcego, które mogły zostać skażone wirusem ASF.
  • Wprowadzania na teren hodowli osób, które brały udział w polowaniu bądź w odłowie dzikich zwierząt przed upływem min 72 h.

W związku z narastającym problemem w 2016 roku Państwowy Instytut Weterynaryjny przygotował specjalny materiał poświęcony bioasekuracji ferm trzody chlewnej oraz walce z ASF: https://www.youtube.com/watch?v=F-MMSD7CCC4

W ofercie Agro-Trade odnajdą Państwo:

Zapraszamy do śledzenia naszej strony internetowej.
Kolejny Artykuł poświęcony tematyce ASF wkrótce pojawi się w aktualnościach..

 

 

Ĺšródło: Artykuł Zygmunt Pejsak : „ Jak uchronić krajowe stado świń przed coraz intensywniej szerzącym się wirusem AF w populacji dzików”; Trzoda Chlewna luty 2/2018
Wiesci rolnicze: http://wiescirolnicze.pl/hodowla/i-stalo-sie-bioasekuracja-w-calym-kraju/